Czym jest bakterioza pierścieniowa, a jakie są jej skutki dla upraw roślinnych? To pytanie nurtuje wielu rolników, zwłaszcza w kontekście rozprzestrzeniania się tej groźnej choroby. Czynnikiem powodującym wystąpienie objawów bakteriozy pierścieniowej jest bakteria Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Cms). To właśnie ona stanowi główny problem dla ziemniaka i pomidora w warunkach naturalnych.
Ale jak ta bakteria może przetrwać i szerzyć się? Otóż, Cms nie przetrwa zimy w glebie, ale nawet przy niskiej temperaturze i wilgotności otoczenia potrafi zachować swoją patogenną siłę. Może to się dziać na resztkach pożniwnych, samosiewnych roślinach, workach czy nawet na butach i odzieży, które miały kontakt z zainfekowanym materiałem roślinnym. Szczególnie niebezpieczne są zakażone sadzeniaki, które stanowią główny sposób rozprzestrzeniania się Cms na duże odległości.
Objawy choroby często przyjmują postać latentną, co oznacza, że są niewidoczne lub trudne do zauważenia, zwłaszcza na początku. Jednak gdy się pojawią, mogą być mylone ze zmianami chorobowymi spowodowanymi przez inne czynniki. Charakterystycznym symptomem bakteriozy pierścieniowej jest jednostronne zwijanie się i więdnące liście, które stopniowo zmieniają barwę na brunatną i nekrotyczną.